Jebbsípeppsí

Staður: Höfuðstöðvar Laugaskokks

Stund: Laugardagsárdegi, fyrir opnun sundlaugar

Mættir: Maðgið

Ok. Við erum skærgulasti hlaupahópur þessa sólkerfis. Árbæjarskokk hvað? Nú megum við ekkert lengur gera grín af þeim og vegavinnuverkamanna-look-inu þeirra. Við eigum ekkert inni fyrir því. Við erum í jafnslæmum málum. Gangbrautarvarðar-style fyrir allan peninginn! 

Við hittumst í morgun við Laugardalslaug. Yfir hausamótum allra Afrekshlaupara lá mjólkursýrutestsvitundin eins og mari. Nú átti sko aldeilis að hlaupa hægt! Við viljum enga mjólkursýru í okkar fögu sperrileggi - amk ekki um helgar. Við viljum recovera á laugardögum. Langt og HÆGT er mottóið hjá öllum. Líka Hvíta-Kenýa og Haraldi. Annað eru svik og prettir. Við trilluðum því af stað eins og sniglar, allir spakir á kantinum, enginn æsingur. Fórum sem leið lá upp í Elliðarárdal þar sem hinn sívinsæli og heittelskaði Poweradehringur var plampaður öfugur af ást og alúð. Alveg ferlega fallegt hvað Powerade hringurinn er vinsæll af hlaupurum. Alveg sama hversu oft fólk hefur dáið (að eigin sögn) í rafstöðvarbrekkunni .... alltaf mætir það annan fimmtudag í mánuði til þess eins að deyja í brekkunni góðu.... og þess á milli hleypur það Poweradehringinn bara svona til að gleyma ekki hvernig hann liggur. Krúttó.
Íhalds-Reynir stóð púlsvakt sína með strakri prýði! Rak lestina og var stoltur af því! Við Kristján, hlaupafélagi dagsins, litum margoft aftur fyrir okkur til að tjékka á Reyni okkar..... svona til að rannsaka hvort hann myndi á einhverjum tímapunkti gefa skít í þennan púls og fræsa áfram á sínum laugardagshraða.... ég veit svosum ekki hvað við vorum að pæla því það er ekkert, EKKERT, sem haggar Íhalds-Reyni.

Þegar við höfðum silast viðeigandi kílómetra magn, sturtað okkur, fengið okkur kók og prins (ok, Jakka-Jói fékk sér kók og prins, restin fékk sér hávísindalegt íþróttamannafæði eins og Hámark, ávexti og grófmeti) og úðað á okkur rakspíra og ilmvatni gengum við á fund Janusar.

Það var fróðlegt, áhugavert og sjúklega skemmtilegt ..... tja, amk ef ég tala fyrir mína fögru parta. Ég kunni að meta fróðleikinn sem hann jós yfir okkur. Nú er bara að grafa púlsmælana upp, hlýða Janusi og halda áfram að slá í gegn á vettvangi hlaupa og trail-tjútts. Við erum best. Ég hef ekkert talað um það áður, er það?

Ég náði mynd af þessum Afrekshópsmeðlim í morgun, hann var ekkert kátur með þetta mjólkursýrutestvesen og fylgifiska þess.

Með vinsemd og virðingu,

HT Johnson

Nýir tímar

Staður: Höfuðstöðvar Hlaupasamtaka Lýðveldisins
Stund: SUNNUDAGSMORGUNN kl.9
Mættir: Passlega fáir/margir

Þessi æfing er örugglega krúttlegasta æfing sem ég hef farið á. Ekki vegna þess að við vorum öll krúttuð held vegna þess að við hlupum öll saman, sem einn maður. Það dirfðist meira að segja enginn að detta niður í 5:15 pace en það hefur löngum þótt óþarflega rólegur "hraði" fyrir konunga hópsins; Landhelgisgæslu-Höskuld, Hvíta-Kenýa, Margeir Hekluspaða og Viktor bara Viktor. Nei, í dag var dagurinn þar sem allir voru saman.

Við hittumst við Vesturbæjarlaugina. Ég ætla ekki að telja upp mætta meðlimi enda veit ég ekki hvað allir heita. Ég viðurkenni það nú bara hér og nú. Lang áhugasamasti hlaupari þessa morguns var Hera hennar Önnu Láru. Hún réði sér ekki fyrir kæti og þakkaði húsbónda sinnum mörgum sinnum að hafa gefið henni fararleyfi frá Vogunum. Hún var reyndar mjög krúttuð. Alltaf gaman þegar hundar sjá sér fært  að mæta með ykkur.
Íhalds-Reynir var skipaður fararstjóri í dag. Að sjálfsögðu tók hann strikið beint í rokparadísina úti á Seltjarnarnesi. Íhalds-Reynir er ekki vesturbæingur og Afreksmeðlimur fyrir ekki neitt! Rok er hans fag. Seltjarnarnesið og allir fylgifiskar þess voru teknir með trompi! Ekki nóg með að við höfum trillað út fyrir golfvöll heldur æstist Viktor upp við þennan nesrúnt og vildi taka þetta alla leið og stikaði með okkur út í Gróttu. En þar gerðust einmitt undur og stórmerki. Eva elding og Margeir Heklustpaði STOPPÐU! ..... já .... þau stoppuðu för okkar við kofaskrifli.... ergó, hættu að hlaupa um stund .... ég svosum veit ekki ástæðu þess - þau hafa tæplega verið þreytt eftir rétt rúmlega 5 km trítl, er það? ...... Landhelgis-Höskuldi varð um og ó sem og Viktori ... þeir spurðu hvað væri eiginlega að gerast? Hvurslags lúxus væri í gangi? Að stoppa og kasta mæðinni hefur ekki náð upp á pallborðið hjá Afreksnöglum hingað til. Viktor kunni svo illa að meta þetta að hann tók þetta í sínar hendur og skipaði okkur að drúúúúlllast aftur af stað. Teymdi okkur í hindrunarhlaup umhverfis vitann og svo á stíginn aftur. Já, Afrekshópsmeðlimir koma sífellt á óvart, það er morgunljóst.

Afrekshópsmeðlimir voru spakir í dag. Hraðinn var við allra hæfi. Enda allir heilaþvegnir og í hálfgerðu sjokki eftir mjólkursýruævintýrið með Janusi. Hann þrumaði yfir hausamótum Afreksmeðlima í gær og í fyrradag! ...... Hann kann þetta kallinn. Þú skalt eigi hlaupa þig í sýru! Elska skaltu 5:30 pace eins og 4:30 pace. Komdu fram við púlsinn eins og þú vilt að hann komi fram við þig!
........Nú er bara að bíða og sjá hvað hann segir á fyrirlestrinum. Hvenær megum við hlaupa hraðar? Safna sýru í lappirnar og keyra okkur í kaf? Er 4:30 pace á laugardögum draugur fortíðarinnar? ...... þetta kemur allt saman í ljós eftir nokkra daga.

Með vinsemd og virðingu,
HT Johnson

Íslenskt veður, já takk!

Staður: Laugardalshöll
Stund: Næstumþvíkvöldmatarleyti
Mættir: Naglavinafélag Afrekshópsins

Rok og rigning er okkar fag. Því meira rok, því meiri rigning og því meiri snjór og hálka, þeim mun betra. Við erum naglar og hörkutól, tjúllaðir klikkhausar, geggjaðir grínistar, svínslega góðir hlauparar og við vitum það!
Það mátti því sjá sólheimaglott og bros allan hringinn á hverjum og einum EINASTA Afrekshópsmeðlimi, sem mætti í dag, þegar Daníel tilkynnti okkur að við gætum ekki sprett úr spori innan dyra því hlaupaslottið okkar var upptekið. Tssss, eeeekkkert mál meistari, við tökum æfinguna bara á stærsta og minnst ósandborna og blautasta hálkuklammanum sem við finnum! Nó probs.
Svo var lagt af stað í upphitun. Að sjálfsögðu var klassíkerinn rúntaður í spað, þó með því tvisti að nú var endað við þvottalaugarnar, enda átti æfingin að fara fram þar. Fólk var í essinu sínu. Þetta er lífið. Berjast við náttúruöflin og keyra líkamann upp í hámark í leiðinni.
Á meðan við þutum göngustíginn fram og til baka eins og eldingar á epískum ljóshraða stóð meistari okkar á hliðarlínunni og barði okkur áfram. Hann var eitthvað lufsulegur að sjá og bar við veikindi. Samt veigraði hann sér ekki við að berjast við 30 m/s og vænan slatta af rigningu til að hvetja sitt fólk áfram til dáða. Þetta kallar maður metnað. Hvíti Kenýa klikkar ekki.
Plan dagsins hljóðaði upphaflega upp á 10-12 x 300 metra spretti. Daníel breytti því plani hins vegar snarlega í ljósi breyttra aðstæðna. Kvótinn datt niður í 8-10 sprettstykki. Það var hins vegar erfitt að tjónka við prinsippkónginn Íhalds-Reyni. Orð skulu standa. Það er bara þannig. Það er ekki löglegt að breyta hlutunum. Hann tók því 12 spretti því það stóð í upphaflega æfingaplaninu.
Þyrlureddarinn og Afrekskonungurinn Höskuldur ásamt vatnsgreidda Hekluspaðanum Margeiri leiddu hópinn vasklega. Hlupu eins og ein heild. Létt, taktfast, samstíga og eins og eldingar. Þeir kunna þetta þessir Rotterdamgaukar. Það mátti sjá langar vegalengdir að þeir réðu sér ekki fyrir kæti að vera sameinaðir á ný eftir mánaðar langan aðskilnað.

Nú, Afrekskórinn hóf ekki upp raust sína í dag. Það var nú reyndar heldur betur tilefni í lagi því Palla-&-Ladda-bróðirinn Laddi átti afmæli í dag! Brjálæðislega heppileg staðreynd! ..... orðið á götunni segir að hann hafi frétt af síðasta uppistandi kórsins síðastliðinn þriðjudag og átti fótum fjör að launa því hann hljóp svo hratt í burtu.... .... guð einn veit hvað hann náði að hlaupa langt til að flýja afmælistóna kórsins.

Næst á dagskrá, laugardagshlaup og árshátíð. Stjórnin er í skipulagstryllingi þessi dægrin. Þetta verður epískt. Það er bara þannig.

Pís át.

HT Johnson