Staður: Laugardalshöll
Stund: Næstumþvíkvöldmatarleyti
Mættir: Naglavinafélag Afrekshópsins
Rok og rigning er okkar fag. Því meira rok, því meiri rigning og því meiri snjór og hálka, þeim mun betra. Við erum naglar og hörkutól, tjúllaðir klikkhausar, geggjaðir grínistar, svínslega góðir hlauparar og við vitum það!
Það mátti því sjá sólheimaglott og bros allan hringinn á hverjum og einum EINASTA Afrekshópsmeðlimi, sem mætti í dag, þegar Daníel tilkynnti okkur að við gætum ekki sprett úr spori innan dyra því hlaupaslottið okkar var upptekið. Tssss, eeeekkkert mál meistari, við tökum æfinguna bara á stærsta og minnst ósandborna og blautasta hálkuklammanum sem við finnum! Nó probs.
Svo var lagt af stað í upphitun. Að sjálfsögðu var klassíkerinn rúntaður í spað, þó með því tvisti að nú var endað við þvottalaugarnar, enda átti æfingin að fara fram þar. Fólk var í essinu sínu. Þetta er lífið. Berjast við náttúruöflin og keyra líkamann upp í hámark í leiðinni.
Á meðan við þutum göngustíginn fram og til baka eins og eldingar á epískum ljóshraða stóð meistari okkar á hliðarlínunni og barði okkur áfram. Hann var eitthvað lufsulegur að sjá og bar við veikindi. Samt veigraði hann sér ekki við að berjast við 30 m/s og vænan slatta af rigningu til að hvetja sitt fólk áfram til dáða. Þetta kallar maður metnað. Hvíti Kenýa klikkar ekki.
Plan dagsins hljóðaði upphaflega upp á 10-12 x 300 metra spretti. Daníel breytti því plani hins vegar snarlega í ljósi breyttra aðstæðna. Kvótinn datt niður í 8-10 sprettstykki. Það var hins vegar erfitt að tjónka við prinsippkónginn Íhalds-Reyni. Orð skulu standa. Það er bara þannig. Það er ekki löglegt að breyta hlutunum. Hann tók því 12 spretti því það stóð í upphaflega æfingaplaninu.
Þyrlureddarinn og Afrekskonungurinn Höskuldur ásamt vatnsgreidda Hekluspaðanum Margeiri leiddu hópinn vasklega. Hlupu eins og ein heild. Létt, taktfast, samstíga og eins og eldingar. Þeir kunna þetta þessir Rotterdamgaukar. Það mátti sjá langar vegalengdir að þeir réðu sér ekki fyrir kæti að vera sameinaðir á ný eftir mánaðar langan aðskilnað.
Nú, Afrekskórinn hóf ekki upp raust sína í dag. Það var nú reyndar heldur betur tilefni í lagi því Palla-&-Ladda-bróðirinn Laddi átti afmæli í dag! Brjálæðislega heppileg staðreynd! ..... orðið á götunni segir að hann hafi frétt af síðasta uppistandi kórsins síðastliðinn þriðjudag og átti fótum fjör að launa því hann hljóp svo hratt í burtu.... .... guð einn veit hvað hann náði að hlaupa langt til að flýja afmælistóna kórsins.
Næst á dagskrá, laugardagshlaup og árshátíð. Stjórnin er í skipulagstryllingi þessi dægrin. Þetta verður epískt. Það er bara þannig.
Pís át.
HT Johnson
Damn, hefði átt að panta kórinn heim til Ladda (býr jú í Laugardalnum). Það hefði sennilega farið með hann. Var svo hræddur um að það yrði sungið fyrir sig í dag að hann tók upp á því í gær að sparka í hælinn á sjálfum sér til að geta verið óhlaupafær í dag. Ekkert smá óorð af þessum kór :D
ReplyDelete