Afrekshópur til afreka

Jæja, margt hefur á daga Afrekshópsins drifið síðan brjálæðingarnar hlupu í 1600 metrunum á sekúndu og úrhellinu um daginn.
Fyrst má geta þess að Höskuldur og Reynir mættu í Geðhlaupið og hrifsuðu 4.og 7.sætið án þess að blikna eða svitna. Þeir kunna þetta þessir dúddar! Enda báðir fráir á fæti. 
Hópurinn gerði sér svo lítið fyrir og halaði inn stigum í fyrsta Powerade hlaupi vetrarins! Sem stendur er hann í 4.sæti í liðakeppninni, litlum tveimur stigum á eftir hlaupahópi FH. Piff, það er nú ekkert sem ekki er hægt að laga í hlaupi #2 sem er jú einungis eftir 12 daga!
Hópurinn var ekki eins fyrirferðarmikill í Haustmaraþoni Félags Maraþonhlaupara fyrir sléttri viku. Þátttakan var afskaplega dræm og var einkar súrt í broti að sjá ekki undir hælana á fleiri Afrekshópshlaupurum. Þeir þrír flottu og föngulegu (Guðmann, Ingvar og ég) fulltrúar sem mættu voru hópnum hins vegar til sóma og fræstu hálfmaraþonbrautina upp eins og enginn væri morgundagurinn á þessari jörð.
Sama dag voru aðrir þrír Afrekshópsgaukar að "þreyja þorrann" í Andalúsíu í Spánverjalandi. Christine, Anna og Danni girtu sig í brók og lögðu upp í lítið og krúttlegt 160 km sveitahlaup. Að sjálfsögðu stóðu þau sig með miklum sóma. Danni tók þetta létt að eigin sögn og trítlaði þessa hundraðogsextíuþúsundmetra .... og sexþúsund metrum betur á tæpri 21 klst. Christine gerði sér lítið fyrir og var 3ja kvinnan í mark á 23,5 klst en Anna varð því miður að láta í minni pokann fyrir hnénu sínu og fór helminginn af vegalengdinni.
Sem sagt, Afrekshópurinn markar spor sín um allan heim!

Nú, en að æfingu morgunsins. Þetta var merkileg æfing fyrir þær sakir að Daníel nokkur Smári mætti loksins sem gjaldgengur félagi í Félag 100 km hlaupara á Íslandi. Þjálfari vor var að sjálfsögðu hylltur fyrir þetta afrek og að svo búnu var lagt upp í hinn gulli slegna Ríkishring. Siggi var í montvestinu sínu og Beta var ennþá sofandi. Reynir var skakkur og Anna Lára með hund í bandi. Danni var montinn og Gróa var í jógískum hugleiðingum. Svo voru tveir menn sem ég veit ég nafn á og höfðu sig hæga á kantinum.... þar til annar var þreyttur á þessum hægagangi í okkur og spólaði fram úr af svo miklum krafti að steinarnir spýttust í smettið á okkur hinum. Það stórsér á annars myndarlegu fólki.
Annars er lítið til frásagnar nema að lögbrot var framið. Þar sem ég er lítill aðdáandi Ríkishringsins nema í afskaplega hóflegu magni (hóflegt magn er 1 stykki í einu að hámarki einu sinni í viku, ekki fleiri) skipaði ég fyrir vinstri beygju við vatnið, þar sem stefnan lá annars til hægri! Upp hófst fótur og fit enda Afreksmeðlimir ekki vanir svona óvæntri stefnu. Eftir að hafa útskýrt nákvæmlega, skref fyrir skref, hvert leiðin lægi og hversu marga aukakílómera þetta óvænta tvist fæli í sér náði ég að sannfæra einstefnuhestana um að taka skreppitúr í kringum Elliðaárvatn enda spegilslétt og undurfagurt.

Öll komumst við heil til baka að Helluvatni, afskaplega frískleg að sjá og tilbúin að njóta helgarinnar í spað.

Með vinsemd og virðingu,
Helga Þóra